Heb veel te vertellen, mijn teller staat op 86.068 stappen. Vergeten te resetten, wat ik normaal elke dag doe, maar dagen en nachten beginnen te vervagen nu ik op straat sta. Ga trouwens zeer binnenkort in de grotten wonen, een holbewoner wordt ik, zeg nog dat ik er niet op vooruitga! Vertellen doe ik later wel, nu meer zin om te voorspellen. Morgen is 't 3 januari, telefonisten zouden terug aan het werk gaan ... we gaan zien! Er zou ook betaald worden ... we gaan zien ... hoeveel? Ik zal er ook staan in ieder geval, met de pet in de hand ... en een camera, als het een beetje meezit. Tot de bedelstaf heeft Seppe mij veroordeeld. Het zij zo!
Ik schrijf dit nu even snel op mijn laptop bij Rosy's. Ishmael die altijd rondhangt in Maida, het Marrokaans theehuis hiernaast, passeert. Of hij mijn haar mag knippen? Hij is pelluquiero, zegt hij. Wist ik nog niet. "Tuurlijk" ... "Voor 5 euro?", vraagt hij. "Geen probleem, ik weet nog niet wanneer, maar it's a deal". Ik hou van die jongen, hij zou trouwens mijn zoon kunnen zijn.
Rachel, één van mijn geliefde camarera's in Rosy's vraagt mij wat ik schrijf, "Una Canta?" Een lied? inderdaad, waarom niet! En zij typt eigenhandig het volgende: "en mi estadia en Tenerife pase mucho rato en el bar Rosy's dando muchas vueltas tanto que mareaba a las camareras...." Ik versta het niet maar begrijp wel dat het over mij ... gaat.
5 minuten later, beep beep, SMS van Ola, mijn Poolse ex?vriendinnetje. Had haar uur geleden SMS gestuurd dat ik in de grottos bij16 katten ging wonen als antwoord op haar nieuwjaarsgroet en eeuwige vraag of ik nog "shelter" had.
Mooi wel, haar antwoord:
"The aim of humanity - go back to a cave. but must be careful of the tidal wave not to take you to the darkest dephts with glorious chorus of sixteen cats!"
Ik hou meer en meer van haar, schrijf ik ... en krijg verdomd een errectie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten