Dag boek, een klein verschil, een spatie die veel vertelt. Ooit heb ik een heel verhaal opgehangen aan het zetduiveltje dat in de laatste paragraaf van Het verdriet van België was binnengeslopen waar er sprake is van de fox comique van Ray Ventura et ses Collégiens: "tout va tres brien madame la marquise". Niet zo brest dus. Dat liedje moet je ook horen trouwens: allo allo..., zeer van toepassing ook op de call center wereld en zeker op de specifieke situatie in Telerife, waar vanuit het moederhuis steevast telefonisch verzekerd werd dat alles oppperstebest ging - todat het persbericht binnenrolde dat de hele boel verzegeld werd. Buy buy money. In mijn geval zo'n 3000 Eurootjes die mee verzwolgen in het zwarte gat van 10.000.000 Euro dat wijlen opperbaas Jan Sluys achterliet toen hij het een half jaar geleden aan zijn tikker kreeg en die steevast zijn speeches begon met de legendarische woorden: "Het gaat goed met Up-Call". Heb ik altijd verdacht gevonden. Ik niet alleen trouwens, het was een beetje de running gag in het bedrijf telkens er iets misliep: "Het gaat goed met Up-Call". Het ging wel goed hoor, min of meer eerlijke lonen werden min of meer op tijd betaald en de boel bleef draaien.