donderdag, januari 27, 2005

Telemarcher à venir ...?

Nou, helemaal zonder niks is ook niet alles hoor. Begin er maar aan, aan de dag, zonder ene euro op zak. Ook niet echt bevorderlijk voor het schrijven, zeker als je ook nog eens geen toegang hebt tot het internet, want al die connecties blijken snel buiten werking als je geen rooie duit meer te spenderen hebt. Dacht je, ik heb hier ondertussen een mooie relatie opgebouwd, 'k zal wel effe, in afwachting van beter tijden, mogen connecteren zonder consumptie, vergeet het, niet dat het niet mag hoor, verre van, maar als 't niet marcheert marcheert het niet - daar is geen speld tussen te krijgen.
Enfain, geld, de beproefde shortcut tussen honger en eten, zit dus niet in mijn pocket en zo moet ik al gauw een ommetje maken waar ik de ganse dag zoet mee ben. Leuk is anders. Mijn schrijverij, deze electronische bedelbrief, heeft nog niks in 't laatje gebracht. Dan maar gewoon werk zoeken of met mijn pet de straat op? Ook niet zo simpel hoor! 10 euro per dag zou moeten volstaan voor de financiering van mijn schrijvend bestaan. 'k Heb nu wel een beetje een ongelukkig publiek uitgekozen, ex-upcallers, zonder geld en zonder werk, waar ik tenslotte maar de groteske uitvergroting van ben. Daartegenover staat dat het gros van hen ondertussen alweer aan de slag is in de telemarketing, net zoals ik trouwens, maar dan wel op mijn manier, de telemarcher à venir ...?

Geen opmerkingen: